درمان کل‌نگر و کیفیّت زندگی بیمارانMS در ایران پژوهشی ملّی، مصوب دانشگاه الزهراء(س)

هدف از این پژوهش مشخص کردن ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی بیماری M‏S به‌منظور جلب توجه به استفاده از مداخلات تیمی بین رشته‌ای و درمان کل‌نگر است، زیرا این بیماری مشکلات جسمی، روانی، شغلی، اجتماعی، اقتصادی،... متعددی را برای شخص ایجاد کرده و کیفیّت زندگی او را مختل می‌کند. این پژوهش توصیفی به صورت کشوری و در میان نمونه‌ای 1000 نفری ازجامعه10000 نفری بیماران مراجعه کننده به انجمن‌‌های ام اس ایران انجام شد، نتایج آن مؤید یافته‌‌های پژوهش‌های پیشین درباره ا‌بتلاء بیشتر زنان نسبت به مردان و فراوانی نوع عود- بهبود نسبت به سایر انواع این بیماری بود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌های به‌دست آمده از پرسشنامه استاندارد کیفیّت زندگی بیماران ام اس (1997، MSQLI) بیان‌‌کننده این است که مردان افسردگی بیشتر و حمایت اجتماعی کمتری را نسبت به زنان تجربه می‌کنند. تفاوت بیماران شاغل و غیر‌شاغل، جز در مقیاس حمایت اجتماعی، در کلیه زیر مقیاس‌ها معنا‌دار است. افراد مجرد و متأهل در نمره کل سلامت روان و مقیاس حمایت اجتماعی با یکدیگر تفاوت معنا‌داری ندارند، لیکن در سایر مقیاس‌ها متفاوت هستند. وضعیت اقتصادی و تحصیلی برتر عامل مؤثری در داشتن احساس و ادراک بهتر نسبت به کیفیّت زندگی است. بیمارانی که در شرایط اقلیمی گرم (آزارنده برای بیماران) زندگی می‌کنند نسبت به بیمارانی که در آ‌ب و هوای معتدل زندگی می‌کنند از حمایت اجتماعی بیشتری بهره‌مند هستند. این یافته درباره شهر‌های مذهبی‌تر هم صادق است. مشکلات ادراکی بیمارا‌ن در آب و هوای معتدل نسبت به آب و هوای سرد و گرم کمتر است. بیماران مذهبی و غیر‌مذهبی و آن‌ها که به‌ظاهر خود را مذهبی نمی‌دانند تنها در عامل کنترل رفتار تفاوت دارند. مهم‌ترین پیشنهاد این پژوهش بهره‌گیری ازروش کل‌نگر، توجه به ابعاد زیستی- روانی- اجتماعی زندگی انسانBPS))، مدیریت جامع بیماری و درمان به صورت تیمی و بین رشته‌ای است.